80 çekirdekli Polaris'e gelmek kolay olmadı. Karşınızda Intel işlemci tarihinin kilometre taşları…

Intel'in 1980 Şubat'ında duyurduğu 80286, 134.000 transistörüyle 20 MHz hızına ulaşıyordu.

275.000 transistöre sahip i386, 40 MHz saat hızlarına ulaşabiliyordu.

90'lı yılların ortasına kadar kullanılan i486, bir milyondan fazla transistörüyle 100 MHz saat hızına ulaşabiliyordu.

Pentium'un üç milyondan fazla transistörünün arasında bir de bug (hata) karışmıştı. Bu yüzden Pentium hızla tarih sayfalarındaki yerini aldı.

Ön bellekleri işlemciyle birleştirilen Pentium II 7,5 milyon transistörü ile 450 MHz saat hızına ulaşıyordu.

Celeron serisi, Pentium II'nin işlemci üzerindeki önbelleği kırpılarak sunulan ucuz bir işlemci serisiydi.

''Internet Streaming Extension'' sayesinde daha fazla paralel işlem yapabilen Pentium III 9,5 milyon transistör içeriyordu.

Pentium 4'lerin güçlü olduğu nokta yüksek saat hızlarıydı. 3,8 GHz saat hızına ulaşabilen P4'ler ''hyperthread'' özelliğine de sahipti.

64 bit mimarisiyle geliştirilen Itanium 2'nin içerisinde 221 milyon transistör 1 GHz saat hızında çalışıyordu. Ama istenilen performansı yakalayamayınca adı gibi sonu da ''Titanic''e benzedi.

77 milyon transistörüyle dizüstü bilgisayarların bir dönem en tutulan işlemcisi Pentium M aynı zamanda Pentium 4'ün de sonunu getirmiş oldu. Çünkü bu çekirdek daha sonra Pentium Core serisinde kullanılacaktı.

Core 2 Duo işlemciler 291 milyon transistörü 65 nm tekniğiyle 143 mm²'lik bir alana sığdırıyor ve 3,33 GHz saat hızına ulaşabiliyor.

4 çekirdek, 45 nm yapısı ve 731 milyon transistör. Intel'in en hızlı işlemcisi Core i7.

x86 bazlı çok çekirdekli geleceğin işlemcileri. Saat hızları ve transistör sayıları bilinmiyor.

Kaynak: chip.com.tr