Modern Elektriğin Tarihi

Bu bölümde, bilim adamlarının adını ve elektrik üretimine katkılarını içeren modern elektriğin tarihini öğreneceksiniz.

Alternatif akımı kim icat etti veya geliştirdi?

Burada, modern elektrik alanında, bilim adamı, araştırmacılar, geliştiriciler vb. olarak adlandırdığımız parlak beyinler tarafından yapılan bazı büyük icatları görüyoruz.

Nikola Tesla

Nikola Tesla (1856–1943), bugün çoğumuzun kullandığı alternatif akım güç sistemini ilk kez geliştirdi. Öyle bile olsa, Thomas Edison (1846–1931), dünyaya elektrik gücünü veren mucit olarak halk tarafından hâlâ hatırlanıyor.

MÖ 600'de, statik elektrik Yunan filozof Thales (MÖ 624-546) tarafından keşfedildi.
1600 CE'de elektrik kelimesini ilk kullanan İngiliz bilim adamı William Gilbert (1544-1603) idi.
1733'te Fransız bilim adamı Charles du Fay (1698-1739) tarafından kurulan iki farklı türde statik elektrik yükü vardı.
1752'de bilim adamı Benjamin Franklin (1706-1790) başka deneyler yaptı. İki tür elektrik yükünü pozitif ve negatif olarak adlandırdı.
1780'de İtalyan biyolog Luigi Galvani'nin (1737-1798) deneyi, onu elektriğin hayvanların vücutlarında yapıldığına inandırdı. Ölü bir kurbağanın bacağına iki metal parçası değdirdi ve zıplattı.
1785'te, Fransız bilim adamı Charles Augustin de Coulomb (1736-1806) tarafından elektrik yüklerinin etrafındaki elektriksel alanların gizemleri keşfedildi.
1800 yılında, Galvani'nin elektrik ve gücün öncüsü İtalyan fizik profesörü Alessandro Volta (1745–1827) adlı arkadaşı, Galvani'nin kullandığı metallerden hayvan elektriğinin yapıldığını fark etti. Daha fazla araştırmadan sonra, farklı metalleri bir araya getirerek nasıl elektrik üretileceğini öğrendi. Elektrikli pillerin mucidi olarak anıldı. O andan itibaren yerini modern elektrik aldı.
1827'de Alman fizikçi Georg Ohm (1789-1854), bazı malzemelerin elektriği diğerlerinden daha iyi taşıdığını gözlemleyerek direnç fikrini geliştirdi.
1820'de Danimarkalı fizikçi Hans Christian Oersted (1777-1851), elektrik kablosunun yanına bir pusula koyarak elektriğin manyetizma yapabileceğini keşfetti.
1821'de Fransız fizikçi Andre-Marie Ampère (1775–1836) iki elektrik kablosunu birbirine yaklaştırarak elektrik gücü uyguladı. Bir kablonun diğerini ittiğini gözlemledi. Bu, elektrik ve manyetizmanın bir kuvvet oluşturmak için birlikte çalıştığını gösterdi.
1821'de, ilk ilkel elektrik motoru bir İngiliz kimyager ve fizikçi Michael Faraday (1791-1867) tarafından geliştirildi.
1831'de Michael Faraday elektrik jeneratörünü icat etti.
1840'ta elektriğin bir tür enerji olduğu İskoç fizikçi James Prescott Joule (1818-1889) tarafından kanıtlandı.
1870'lerde ilk büyük ölçekli elektrik jeneratörü Belçikalı bir mühendis Zénobe Gramme (1826–1901) tarafından yapıldı.
1873'te İngiliz fizikçi James Clerk Maxwell (1831–1879) tarafından elektromanyetizma teorisi (elektrik ve manyetizmanın birlikte nasıl çalıştığı) verildi.
1881'de İngiltere'nin Godalming kentinde dünyanın ilk deneysel elektrik santrali açıldı.
1882'de ilk büyük ölçekli elektrik santrali ABD'de Thomas Edison (1846–1931) tarafından inşa edildi.
1890'larda Edison'un eski çalışanı Nikola Tesla (1856–1943), Edison tarafından desteklenen doğru akım (DC) sistemine rakip olan alternatif akım (AC) elektriğini destekledi. Her ikisi de modern elektriğin bir parçası haline geldi.